Απόγευμα, Οταν είμαι μόνος Ξαπλωμενος στο κρεβατι μου Ακούγοντας μουσική κλείνω τα μάτια μου Και σε βλέπω στις σκέψεις μου Μακάρι να μην ήταν ψευδαίσθηση
Αλλά στη συνέχεια, Πώς να είμαι κοντά σας Να αγγίξεις το σώμα σου Νιώσε τα χείλη σου στα δικά μου Να ακούσω τα γλυκά λόγια που εγώ ψιθύρισε στο αυτί Ίσως μια μέρα αυτή η ψευδαίσθηση θα εξαφανιστεί Τότε θα γίνει πραγματικότητα
Επιτέλους, Θα μπορούσα να σε κρατήσω στην αγκαλιά μου Να νιώσεις την τρυφερότητα των χειλιών σου να ποζάρει στο δικό μου Και σε ακούω να ψιθυρίζεις τα γλυκά λόγια σου ψιθύρισε στο αυτί μου Δεν θα χρειαστεί πια να κλείσω τα μάτια μου για να σε δω Γιατί θα είσαι πάντα κοντά μου...