θυμάμαι Την ημέρα που σε γνώρισα Στο δρόμο ένα πρωί Και ότι έχουμε αποφάσισαν από κοινού Για να φτιάξω ένα κομμάτι από τρόπος
θυμάμαι Ολα αυτά στιγμές που πέρασα αγαπώντας σε Το σώμα φλογερό, νεύρα ωμά Σαν ένα καημένος ναυαγός Συνημμένο στο α εύθραυστο σκιφ
θυμάμαι Αρέσει μου άρεσε να σε βλέπω Το λεπτό σου πρόσωπο οπίσθιο φωτισμό Και το σώμα σας στις αισθήσεις κατευνασμένος Πάντα έτσι μετά την αγάπη
Θυμάμαι όλες τις μέρες που πέρασα στο σας περιμένουμε Οταν φύγεις ανεξήγητο Και πάντα να ψάχνεις να καταλαβεις Όλες αυτές οι απελπισμένες επιστροφές
θυμάμαι Ακόμα και πάντα της εικόνας σου Από αυτή την κρεμαστή φωτογραφία στον τοίχο Ζήσαμε έναν όμορφο αντικατοπτρισμό Αλλά Θεέ μου ήταν δύσκολο
Εγώ θυμάμαι Η τελευταία μέρα που είσαι μέρος Για να μην επιστρέψω ποτέ Αφήνοντάς με σαν ένα πεπερασμένο ον Μόνος μπροστά στο μέλλον του
Σήμερα Δεν θυμάμαι τίποτα...